En daar is ze dan!

Gisteravond, 19.10 uur: de vliezen breken. En mama dacht nog wel dat het die dag niet meer zou gebeuren. Nog snel even een laatste foto van het buikje.



20.10 uur: de weeën beginnen, en meteen in een rap tempo: elke 6 minuten. Mama maakt het zich zo gemakkelijk mogelijk op de opblaasbal. Met de afstandbediening in de hand, natuurlijk.

21.30 uur: papa belt de verloskundige.
22.00 uur: de verloskundige arriveert, en installeert zich samen met mama in de slaapkamer.



23.01 uur: het persen mag beginnen.
23.04 uur: een klein mensje is geboren.



Julie wordt grondig nagekeken. Een perfect Apgar-score: twee maal een 10.



Julie is bedekt met een gezonde laag natuurlijk huidvet.



Julie weegt 3600 gram. Dat is een grote verrassing, want Amy was bij haar geboorte maar 2850 gram. Terwijl ze allebei kwamen na 40 weken en 3 dagen.



Julie wordt aangekleed door de kraamhulp.



Papa is zo trots als een pauw.



En mama is ook dolgelukkig.



Een foto gemaakt zonder flits, zodat we Julie kunnen zien met haar oogjes open.



Het is weer ochtend, papa heeft een ontbijtje gemaakt voor Amy, die weinig heeft gemerkt van alle opwinding.

Dankzij de zeer vlotte bevalling hebben papa en mama toch nog een paar uurtjes kunnen slapen, afgelopen nacht.



Nadat papa Amy naar de creche heeft gebracht, komt de kraamhulp, om mama en Julie in de watten te leggen.



Opa en oma op kraamvisite.



Julie's lichaams- temperatuur is flink gezakt afgelopen nacht, dus worden alle zeilen bijgezet om haar weer op te warmen.



Andere opa en oma komen ook op kraamvisite.



Amy lijkt zich niet bewust van het feit dat ze een zusje rijker is.