Domme pech

's Ochtends naar de verloskundige.



Daarna ging papa door naar zijn werk, en mama ging naar opa en oma, met Amy in de fietskar.

Op de terugweg nog even langs de supermarkt.



Hoog op de winkelwagen, was Amy getuige van een hoop consternatie: mama ging door haar knieën, en moest door winkelend publiek weer op de been geholpen worden. Helaas wilden dat benen niet veel meer doen. De winkelmanager belde voor de zekerheid een ambulance. Amy hield het hoofd koel en keek alles gelaten aan.



Tja, van het vervolg hebben we helaas niet veel foto's. Opa en oma snelden te hulp, maar raakten verzeild in een apotheek. Papa liet zien dat je ook op de fiets best in minder dan 20 minuten uit je werk kunt komen, en was precies op tijd om mee te rijden in de ambulance. In het ziekenhuis luidde de diagnose: verrekte kniebanden. De remedie: een drukverband en veel rust.

Pas aan het eind van de middag waren mama, papa, Amy, boodschappen, fietsen en fietskar allemaal weer veilig thuis. Met dank aan alle opa's en oma's, het ambulance- en ziekenhuis-
personeel, en een heleboel mensen in de supermarkt.

Arme mama, voorlopig kan ze weinig anders doen dan haar been omhoog houden.