Nooit te oud

Amy kan niet opstaan, want Tango ligt op haar benen.

En Tango ligt zelf weer onder Julie's benen!

Als de kluwen ontward is, kunnen we in de auto naar Schaatsbaan Rotterdam.

Voor het middaguur is het nog lekker rustig op de overdekte funbaan.

Julie kent het hier al van het schoolschaatsen, afgelopen maandag. Voor papa is het allemaal erg nieuw. Het is zeker 35 jaar geleden dat hij voor het laatst probeerde te schaatsen. En dat was op Friese doorlopers. Dat werkte niet zo best met papa's rubberen enkels.

Dit keer draagt papa voor het eerst in zijn leven (gehuurde) ijshockeyschaatsen. Dat gaat een stuk beter; al is het met een slakkengang. Julie helpt hem een handje.

Kijk, met zo'n zeehondje als steun, dat gaat meteen een stuk sneller!

Zo zie je maar: je bent nooit te oud om te leren schaatsen.

Amy had genoeg van haar glij-ijzertjes. Vervolgens heeft mama haar eigen huurschaatsen ingeruild voor iets in Amy's maat.

Zo, dat gaat een stuk vlotter!

Treintje: Amy voorop, dan papa, en tenslotte Julie die papa aanspoort met sneeuwmagie.

Tosti's, friet en een broodje worst.

Op naar het grote werk: de overdekte 400 meter-baan!

Julie gaat misschien niet snel op die glij-ijzertjes, maar het is nog steeds sneller dan papa.

Toch slaagt ook papa erin om een paar rondjes te schaatsen. Het gaat steeds iets beter.

IJspret is pas ijspret met warme chocolademelk. Ja, met slagroom!

Weer thuis, en iedereen is nog heel. Dat was een heel geslaagde dag!

Tijd voor Chinese fondue.