Mee aan de armband

's Ochtends in de wachtkamer.

En 's middags in weer een andere wachtkamer.

Eigenlijk bestaat het leven uit veel wachten; en dan kun je er maar beter het beste van maken!

Gelukkig, de Donald Duck is er ook weer. Eens kijken hoe het vervolgverhaal verder gaat...

Julie haakt haar vinger in mama's armband en sleept haar zo mee.

Bijna m'n bakje leeg.

Tijd voor een toetje.

Amy neemt het zekere voor het onzekere: ze heeft een schort voorgebonden.